گوآ در کرانه ساحلی غرب هند قرار دارد. می توان گفت گوآ یکی از پر رفت و آمدترین نقاط گردشگری این کشور محسوب می شود و نقطه قوت این شهر سواحل زیبایش است. پایتختش پانجی، و بزرگترین شهرش واسکو دو گاما است. به دلیل استعمار گوآ توسط پرتغالی ها، بخشی از جمعیت گوآ علاوه بر هندی ها، پرتغالی ها و دو رگه ها هستند. حدود ۴۵۱ سال گوآ تحت سلطه پرتغالی ها بوده و یکی از دلایل متفاوت بودن جو گردشگری، معماری و نوع گردشگرانش همین امر است. بنابرین علاوه بر مذهب هندو، مسیحیان زیادی نیز در این استان سکنی گزیده اند. گوآ از حیث مساحت کوچکترین استان هند است و از لحاظ جمعیت، چهارمین شهر کم جمعیت.

گوآ، علاوه بر اینکه مقصد توریست های خارجی است، توریست های داخلی (هندی) نیز بخش زیادی از گردشگران این شهر را تشکیل می دهند. اگر بخواهیم گردشگران گوآ را تقسیم بندی کنیم بیشترین میزان این گردشگران را بک پکرها تشکیل می دهند؛ افرادی که با یک کوله پشتی سفر می کنند و ابایی از خوابیدن در کلبه های ساحلی ارزان قیمت یا کیسه خواب ندارند. اگر علاقه ای به باران های موسمی و رگباری ندارید، اواسط نوامبر تا اواسط فوریه بهترین زمان برای سفر به سواحل زیبای این شهر است و به طور کلی زمستان؛ البته باید تحمل شلوغی را نیز داشته باشید. در گوآ به سه زبان صحبت می کنند، به طور کلی مردم ایالات هند به زبانی واحد صحبت نمی کنند و هر استان با استان دیگر متفاوت است. در گوآ به زبان کونکی صحبت می کنند؛ انگلیسی و پرتغالی نیز زبان های دیگر است. واحد پول هندی ها مانند اکثر نقاط جهان از واحد پول کشورمان با ارزش تر است اما هزینه خورد و خوراک به مراتب ارزان تر از ایران است. حمل و نقل گوآ نیز به نسبت ارزان است. تاکسی در شهر به راحتی پیدا می شود. علاوه بر تاکسی، اتوبوس های گردشگری هوهو (Hop-on Hop-off)، کالسکه و موتور سیکلت های کرایه ای وجود دارند. اگر در طول روز تعداد مسیر زیادی را مجبور به طی کردن باشید، موتور سیکلت یکی از محبوب ترین و ارزان ترین راه های حمل و نقل است، البته ماشین کرایه ای نیز وجود دارد که خب مسلماً گران تر از موتور می شود.

درست است که در گوآ مانند سایر شهرهای هند آثار و اماکن تاریخی وجود ندارد و اگر دارد در قسمت قدیمی شهر است؛ اما تفاوت اصلی گوآ بر سر آثار تاریخی نیست، بلکه در تمیز بودن شهر و متفاوت بودنِ تایپ گردشگرانش است. لازم به ذکر است که بخش قدیمی شهر -یا همان گوآی قدیم- یکی از ۹ اثر ثبت ملی یونسکو در هند است. گوآ به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می شود و ۵ رود اصلی دارد و بلندترین نقطه آن بیش از ۱۱۰۰ متر ارتفاع دارد (۱۱۶۷ متر). کشاورزی یکی از مشاغل بومیان آن جا است و میوه ها و محصولات متنوعی در آن جا به عمل می آید.

در این شهر بندری زیبا شما می توانید انواع ورزش های آبی را امتحان کرده و اوج هیجان را لمس کرده، و یا در کلاس های یوگا و مدیتیشن -که بازارش در شهرهای آسیای جنوب شرق داغ است- شرکت کنید و اوج آرامش را احساس کنید و یا حتی ترکیبی عمل کنید. درآمد مردم شهر نسبت به کل هند در وضعیت خوبی قرار دارد و مراکز خرید بیشتری در این شهر توریستی دیده می شود.
در گوآ تنوع غذایی خوبی نیز شاهد هستیم که یک مقدار به خاطر نفوذ فرهنگ پرتغالی ها است و یک مقدار به دلیل ازدیاد گردشگران منطقه. می توانید در رستورانی لوکس غذا میل کنید یا در دکه های پیاده روها، بسته به بودجه شما دارد. در مورد اقامتتان نیز این امر صدق می کند، می توانید در هتلی با امکانات خوب سکونت کنید و یا در کلبه ای ساحلی. در معماری و ساختمان های شهر نیز ردپای بناهای اروپایی (بیشتر به سبک باروک) دیده می شود. همه این ها به کنار، گوآ به سواحلش است که معروف است. بیش از ۳۰ ساحل دارد که با توجه به مکان اقامتتان چندتایشان حتماً به شما نزدیک هستند و اگر بخواهید می توانید با موتور کرایه ای تمام آن ها را ببینید که خب یه جور اضافه کاری محسوب می شود ولی اگر دلتان خواست می توانید. یک نکته قابل ذکر است که در میان موتور سواران کرایه ای در گوآ، تصادف بسیار اتفاق می افتد پس اگر قصد کرایه این وسیله نقلیه را داشتید علاوه بر جانب احتیاط برای خود، مواظب طرف مقابل نیز باید باشید.

۱-اَشوِم. ۲-گالگیباگا. ۳-پَتنِم. ۴-بامبولیم. ۵-کالانگوته. ۶-باگا. ۷-وگاتور. ۸-اَنجونا. ۹-سینکوئریم. ۱۰-کاندولیم. ۱۱-آگوئدا. ۱۲-مُرجیم. ۱۳-آرامبُل. ۱۴-میرامار. ۱۵-پالولِم. ۱۶-آگوندا. ۱۷-واکرا. ۱۸-بتالباتیم. ۱۹-کُلوا. ۲۰-ماجوردا. ۲۱-بُگمالو. ۲۲-بنائولیم. ۲۳-بِتول. ۲۴-کوئِریم. ۲۵-مندِرِم. ۲۶-چاپورا. ۲۷-چاپورا. ۲۸-دونا پائولا. ۲۹-سیریدائو. ۳۰-کانسائولیم. ۳۱-کَوِلوسیم. ۳۲-مُبُر. ۳۳-باترفلای. ۳۴-تالپونا. ۳۵-پُلِم. ۳۶-کاکولِم. ۳۷-اَشوِم. ۳۸-ولسائو. ۳۹-هلانت.
۲۳ ساحل اول را سایت گوآ توریسم معرفی کرده است و سواحل بعدی را سایت هالیدی فای. تمام ایم سواحل دارای امکانات اقامتی نیستند و بعضی از آن ها خالی از سکنه هستند. گوآ از لحاظ بافت طبیعی نیز بسیار غنی است که البته با توجه به میزان بارندگی و منطقه جغرافیایی آنقدر هم عجیب نیست و این زیبایی ها تنها به پوشش گیاهی اش مربوط نمی شود، این استان پر است از دریاچه، آبشار و چشمه. در زمینه تفریحات شهری و برای علاقه مندان به بازی های کارتی، باید گفت که در گوآ کازینو نیز وجود دارد. اگر هم به این جور تفریحات علاقه ندارید، ولی همچنان خواهان گشت شهری هستید، می توانید از قلعه های به جا مانده از زمان پرتغالی ها دیدن کنید که به خوبی از آن ها نگه داری می شود. در گوآ زندگی شبانه (به خصوص در اقامتگاه های خط ساحلی) در جریان است و بسیاری از گردشگران به منظور پارتی های معروف گوآ از این استان دیدار می کنند.